Gdy cały dzień leżysz i trawisz, to wieczorem przychodzi czas na zebranie tego co będziesz trawił jutro. Tak ma łoś. Nocna zjawa. Zmrok, szara godzina to czas, który budzi wiele zwierząt i pobudza je do wędrówek. Przez szyby samochodów, zwłaszcza

Śmierć w przyrodzie, choć rzecz oczywista, za każdym razem zatrzymuje mnie na dłużej. I za każdym razem wraca mi w uszach śpiewany przez Stanisława Soykę Sonet  LXVI Shakespeare’a. W zasadzie jest w nim cały, niezmienny, jak widać od setek lat

Najważniejszy jest pełny badziuch. Napchany tanią kukurydzą, nie martwiący się o jutro. Cóż, że nie kuchnia lokalna, że nie zdrowe to, że trochę wbrew logice. Tanio, dużo, tłum. Przepis na populizm trwa. Weźmiemy sobie Grenlandię, zmienimy nazwy, zmienimy sobie świat

W biegu owszem, ale na krótkim dystansie. Tu nie trzeba się aż tak śpieszyć. Oczy szeroko otwarte, uszy postawione w stan czujności ale pysk skierowany na liście jeżyn. Zima mija jakoś na zielonych mrożonkach. Obok otworzyli knajpkę ze świeżą korą

Zbliża się rok od kiedy małe, rude pisklęta przypominające dinozaury wykluły się z jaj. Były wodzone przez rodziców, dokarmiane, chowane przed deszczem. Rodzice żurawi wkładają ogromnie dużo pracy w wychowanie młodych. Doskonale chronią je przed drapieżnikami i są z nimi

Księżyc wzszedł chwilę wcześniej, rozjaśnił noc zamazując czerń swoim srebrzystym lustrem i otworzył nocne majaki zza drzew. Na pobliskiej łące, tuż nad rzeką rozchodziły się odgłosy stukających o siebie poroży. Jakieś daniele ustalały porządek w stadzie a okolica napełniała się

Czasem świat się zatrzymuje w pustce. W pustaci o jakiej pisał Józef Tischner w „Historii filozofii po góralsku” – „pół nicego”. Takie właśnie miejsce zajęły dziś jelenie. Ktoś przepędził je z bagna…, ktoś szukał tego czego jeszcze nie zostawiły jelenie,