Między Wzgórzami Wińskimi a Strupińskimi, które należą do Wzgórz Trzebnickich
rozpoczyna swój bieg niewielka rzeka Łacha.
Jej górny odcinek stanowi kilka małych cieków, które między Nieszkowicami a Smogorzowem Wielkim łączą się w już w jeden większy strumień. Prawie wszystkie cieki spotykają się w obrębie naszego społecznego rezerwatu „Polder”.
Dalej Łacha przecina fragment kompleksu leśnego i pola uprawne między Leopoldowem, Brzózką, Trzcinicą Wołowską, Głębowicami i Białawami, Białawami Małymi oraz Białawami Wielkimi – ten odcinek to środkowy bieg rzeki. Znaczna jego część została objęta ochroną w postaci ostoi sieci Natura 2000 „Dolina Łachy”.
Dalej na wysokości Lubiela, Ostrawy i Płosek ta niewielka rzeka leniwie toczy swe wody przez łąki i pola aż do ujścia, gdzie pod Wąsoszem uchodzi do Baryczy. Sama dolina jak i rzeka nie są wielkie, można wręcz mówić o dolinie strumienia, ale bogactwo przyrodnicze tego obszaru jest niezwykłe i warte ochrony.
Do najważniejszych walorów przyrodniczych należą przestoje starych dębów z dużą populacją pachnicy dębowej, kozioroga dębosza i ciołka matowego. Na uwagę zasługuję także występowanie nietoperzy: mopka, nocka dużego, borowiaczka i niedawno odkrytego nocka Alkatoe. Wśród ptaków wiodą prym żurawie, a na słonecznych stokach wzgórz zobaczymy kolorowe żołny. Ponadto lęgnie się tu bielik, bocian czarny, kania ruda, kania czarna czy gołąb siniak. Kwiecień i maj to charakterystyczne w dolinie koncerty rzekotek w zrenaturyzowanych obszarach rezerwatów „Ruskie Łąki” i „Polder”.
Dodatkowo w oczkach wodnych występuje traszka grzebieniasta i zwyczajna a ostatnio zostało odkryte stanowisko traszki górskiej. Dolina to mozaika różnorodnych siedlisk z niewielkimi wsiami w otoczeniu lasów. W Głębowicach znajduje się kompleks kościelno-klasztorny z być może jedyną na świecie ścieżką przyrodniczą w wieży kościoła, z której można oglądać geomorfologię doliny i okolic.